Starty kontrolne na piątkę

Najpierw przyszło zdjęcie Podopiecznego Marka. Startował w Maniackiej Dziesiątce. Ponurą minę ma – pomyślałem.

Ciągle jeszcze nie biegam, chociaż to się wkrótce zmieni. Biegają Podopieczni. I zaczynają się właśnie starty na serio albo starty kontrolne. Bo starty mogą być na serio – czyli docelowe, na taki bieg szykujemy formę. Starty kontrolne – próby generalne, których wynik wrzucamy w LiczydloBiegowe.pl i uzyskujemy realną prognozę startową dla 80 proc. biegaczy (w odróżnieniu od Tabel Danielsa albo Kalkulatora McMillana, które dają prognozę dla 20 proc.). Wtedy zmniejszamy trochę obciążenia w tygodniu przedstartowym, lekko podbijamy formę interwałami. Oraz starty treningowe – mocne akcenty szybkościowe w ciężkim treningu.

Start Podopiecznego Marka był startem po części kontrolnym, po części docelowym. A mina po starcie była taka:

Za chwilę mail od Podopiecznej Asi. Pobiegła po schodach na dach świata – w biegu Rondo 1. A następnego dnia biegła na piątkę w City Trail, czysto treningowo – a i tak zrobiła życiówkę, prawie o minutę. Prognoza na półmaraton: złamać dwie godziny na połówce. Pamiętaj, Asia, cała Polska czyta.

A zaraz pisze Amelia. Start kontrolny przed połówką. I łup: życiówka o 12 sekund na parkrunie w dodatku z drugim miejscem wśród kobiet. Zdjęcie Amelii z maratonu.

Podopieczny Rafał bardzo jest niezadowolony ze swojego biegania. Biegać mu się nie chce. Uprawia marudzenie mailowe. A po kontrolnym City Trailu (pięknie, pięknie) też napiszę przed całą Polską: jeszcze w marcu życiówka w półmaratonie.

Mail od Michała. 23 minut nie złamał, ale 23:05, to życiowka. Michał na pierwszym planie. I powiem Wam, że wtedy zacząłem myśleć: ale dobry weekend. Wróciliśmy ze szpitala z Małym Yodą, wszystko w porządku. Przyjechali w odwiedziny dziadkowie z Rabki, pierwszy raz na nowe mieszkanie. Pojechaliśmy razem na Stadion Narodowy, zwiedzanie stadionu to naprawdę super atrakcja, kaplica wielowyznaniowa jak z Matriksa albo szatnie piłkarzy, jak kaplica dla bogów.

No i te dobre wyniki. Super.

Adam z Ameryki mailuje jako ostatni, bo różnica czasu. Niezadowolony z kontrolnego półmaratonu w 1:35 – ale pisze, że to przyczyna porywistego, lodowatego wiatru nad oceanem. No proszę, ledwo Trump został prezydentem, a już pogoda w Ameryce gorsza niż w Polsce.

A Podopieczny Marek. Chwilę po mrożącej minie, przesłał wynik z Garmina. No i zawyłem z rozkoszy. Mierzyliśmy w złamanie 35:30, ale raczej dopiero na Orlenie. Teraz miało być 35:50. A tymczasem tydzień po piątce w 17:05 wyszło niemal to samo tempo:Zawyłem z rozkoszy. I trochę z zazdrości. Kiedyś miałem w życiu coś między planem, a marzeniem, żeby złamać 35 minut na dychę. Skończyło się krosowym 35:22 na „dychę” w Kabatach, bodaj 35:55 z górki w Krynicy i oficjalną życiówką 36:30. A teraz tylko rehabilitacja i rehabilitacja.

Nasz Partner Sportowy – Carolina Medical Center – przekazał nam na konkurs dla biegaczy voucher na trzy godziny zabiegów rehabilitacyjnych. Jak pobolewa, to radzę skorzystać. Pakiet wygrywa ten, kto pierwszy wpisze w komentarzu prawidłową odpowiedź na pytania (pod pakietem). Nie zapomnijcie się podpisać.

1. W jakim mieście mieszka rekordzista Polski w maratonie?
2. W jakim mieście Polacy zdobyli siedem złotych medali w Halowych Mistrzostwach Europy w LA?
3. W jakim mieście odbywa się sierpniowy obóz biegowy KS Staszewscy?