Bieganie bez przedszkola

Najlepszy kros jest na Górce Kazurce. Taki tytuł dałem temu wpisowi w pierwszej wersji. A potem pomyślałem, że lepsza będzie szczerość bez ściemy od wyłącznie radosnego cieszenia się sportem.

W ramach radosnego cieszenia się sportem i weekendem w sobotę i w niedzielę zajrzeliśmy na Górkę Kazurkę. Nie co dzień organizują ci mistrzostwa świata w czymkolwiek 1,5 kilometra od domu. A już zwłaszcza w czymś tak efektownym, jak kolarstwo górskie.

Świetnie było zobaczyć w sobotę wysiłek juniorów, pokrzyczeć im i pokazać Małemu Yodzie sportowe emocje z bliska, bezpośrednio zza taśmy odgradzającej zawodników od garstki kibiców. Mieliśmy wrażenie, że kibicują tu wyłącznie trenerzy, rodziny, znajomi i KS Staszewscy w trzyosobowym składzie, bo córka gimnazjalistka pojechała już do babci do Rabki.

Juniorzy byli dla nas anonimowi, ale w niedzielę jechała Majka. Ta Majka. Przez dwie pierwsze pętle prowadziła trzyosobowa grupa. Na zdjęciu otwarciowym (końcówka trzeciej pętli) Majka się ogląda, czy już zostawiła rywalki za sobą. I dojeżdża do mety pierwsza, a organizatorzy puszczają na jej wjazd „Pszczółkę Maję”. Finisz widziałem z bliska, bo tam była trampolina z taśmami do skakania dla dzieci (10 pln za 10 min.) i Mały Yoda prosił, żebyśmy tam poszli, bo mu się w sobotę bardzo spodobało

Tak wyglądały kolarki na tle nieba.

Tak Moja Sportowa Żona z Małym Yodą na tle wyznaczonego Kazurki.

A tak kolarki nawracające po zjeździe i przed zjazdem. Patrząc na to stwierdziłem, że nie doceniałem Kazurki w sensie miejsca na kros. Można tu latać godzinę i ciągle być zaskoczonym nowymi ścieżkami.

Więc przybiegłem tu na kros dziś rano. Ale tylko na 45 minut, bo musimy się z MSŻ dzielić obowiązkami, którymi wcześniej dzieliliśmy się z przedszkolem. Przedszkole ma wolne, a ponieważ nie mamy żadnego supportu na miejscu, to sami się supportujemy.

Skróciłem trening do minimum czasu i maksimum efektywności, wróciłem usiadłem do pisania tekstu do „Twojego Stylu”. MSŻ wzięła Małego Yodę do swojej pracy, kiedy prowadziła fitness Mały Yoda siedział w tzw. playkidsie z dziećmi klientek. A potem poszli sobie na basen, bo to taki klub z basenem i instruktorki oraz padawani kształcący się na mistrzów Jedi mają tam wstęp wolny.

Teraz opracowałem już całe notatki, dorobiłem jeszcze jedną rozmowę przez telefon i przejmuję Yodę od MSŻ. Dziś niewiele się przykładam, ale trzeba tekst skończyć. Bycie z Yodą to przyjemność większa od oglądania Gwiezdnych Wojen, ale jak to wszystko pomieścić w jednym życiu – z jedną i drugą pracą, domem i snem. Logistyki na kolejne dwa dni już mamy opracowane, niemal na minuty. W środę wybieram się do redakcji, to tam dobiegnę itp.

Sajgon bez ściemy. A nam i tak jest łatwiej z naszymi nieregulaminowymi godzinami pracy. Jak Wy to rozwiązujecie?