Hej, hej, pośmiejemy się? Dzisiaj historia o tym, jak odwaliłem kawał roboty na darmo w sprawie naszych zawodów DDD w Lesie Kabackim. A gdyby ktoś pytał, to ja się wybieram do Lasu Kabackiego w najbliższą niedzielę, żeby ok. 9.15 wystartować na 10 km i finiszować o 10.00. A gdyby ktoś był bardziej dociekliwy, to wiecie […]
Kurde, nie naładowałem. Zero procent, nie będzie słuchania audiobooka. A szkoda, bo na spotkaniu towarzyskim w sobotę (czy ono było legalne, kurcze, kto wie, co jest legalne, co nie) pewna rowerzystka przypomniała mi o klasycznej książce, która mi umknęła w życiu, a jest na Audiotece. A „Kult” Orbitowskiego skończyłem na półmaratonie, polecam, historia która wciąga
Na bieganie przy siarczystym mrozie trzeba się ubrać mądrze. I nad tym należy się zastanowić, a nie hamletyzować „wychodzić na trening czy nie”. W epoce mody na morsowanie oraz wbieganie na szczyty tylko w szortach i w butach, naprawdę możemy sobie darować te rozterki. Jak się ubrałem na dzisiejszy trening – godzina biegania powoli (w
Jak się ubrać na bieganie przy minus dwudziestu stopniach Read More »
Droga do radości zaczyna się na dnie formy, w zimne, deszczowe dni w środku zimy. I jedno Wam powiem – szukajcie nowych ścieżek, bo w tym jest rozwój. A nie wiem wprawdzie jaki jest Sens Życia, za mały jestem, ale na pewno rozwój jest jednym z jego elementów. Postanowiłem sobie notować, tutaj na blogu, jeśli
15 lat temu, dokładnie 15 lat temu w Siwym Dymie w Rabce czekała pewna dziewczyna, z którą rozmawiałem do tej pory tylko na Gadu-Gadu, której nigdy nie widziałem na żywo. I nie przyszło mi do głowy, że za 15 lat będziemy mieszkać na warszawskich Kabatach, prowadzić szczęśliwe życie i firmę KS Staszewscy, odchowamy dużą Olę
Czy ktoś miał czkawkę, czy był nieszczery, czy trafił kulą w płot – nie wiem, ale ubiegłoroczne życzenia „wszystkiego najlepszego”, które składaliśmy sobie przy wigilijnych stołach trafiły do czarnej dziury. Teraz, wygląda na to, że wychodzimy z czarnej dziury. Gorzej być nie może. Chyba. Wracamy jutro do Warszawy, odespać te święta. Nie żebyśmy imprezowali do
Siedem kilometrów radości po górach. W dniu, w którym internety pękają od informacji o nowym szczepie koronawirusa, w którym górale cieszą się z ostatnich siedmiu dni zarobku, Panie, zanim wyciągi zamkną – pojechaliśmy na narty do Białki. Co za rok. Biegnę sobie dziś z Krzywonia do Rabki, tak jak co roku, myślę, co napisać na
Dwa tygodnie temu dentysta, do którego poszedłem z własnej woli, wsiadł w buldożer, wytarł ręce ze smarów i na pełnej petardzie wjechał mi w jamę ustną. Zrobił mi teksańską masakrę na moje życzenie, dzięki czemu na jesiennym maratonie będę Was witał pięknym uśmiechem, ale dziś mam skwaszoną minę. Na szczęście z dnia na dzień jest
Mogielica jest piękna jak księżniczka. Widać pół królestwa. Trzeba tam jechać z Rabki z 45 minut samochodem, więc jeżdżąc do Rabki wiele lat się na nią nie wybierałem, obiegiwałem z każdej strony bliższy Luboń Wlk., nieśmiertelną Maciejową, ambitne Stare Wierchy, latałem daleko na Turbacz, a na Mogielicę nie. 1170 m n.p.m. to nie jest dużo.
Biegnę z Podopiecznym Marcinem przez Las Kabacki, takie schłodzenie po treningu. Obgadaliśmy już prawie wszystko o pracy rąk przy bieganiu (biegacz nie powinien w trakcie biegu wyglądać jak bokser z wysoko ustawioną gardą), o sensowności wydzielenia osobnych jednostek siły biegowej, wytrzymałości, a także szybkości, o technice wykonywania podbiegów. Zdobyliśmy cztery razy Górkę Kazurkę i tak
