O 14.20 nad Blizanowem świeci słońce, jest ciepło, koło 10 stopni. I nagle niespodziewana siła tkwiąca w mięśniach dwugłowych uda, rzuca Kubę O. na asfalt. Zostało mu tylko pół kilometra do zamknięcia pętli na 70. kilometrze Kaliskiej Setki. No a potem jeszcze 30 kilometrów. Kuba O. leży na chodniku i zastanawia się nad całym swoim […]
Jak umoczyć gigantyczną kasę i zafundować sobie ponurą minę, ból obręczy barkowej i wielki dylemat w zakładzie optycznym? Macie jakieś doświadczenia ze szkłami progresywnymi? To się podzielcie, please&help Decyzja o zmianie okularów zapadła gdzieś na wiosnę. Tamte wyszły już z użycia, dioptrie im się przedawniły, fason zestarzał. No i jak powiedziała mi moja ulubiona blogerka
Pożarliśmy się o cukier. Ale jak. Z wrzaskami na cały dom, z bluzgami, ostra jazda. Cichy dzień trwa już z sześć godzin. Więc chyba to ważna rzecz, ten cholerny cukier. Wróciliśmy z lunchu w indyjskiej knajpce pod domem cudownie wpatrzeni w swoje oczy, nieustająco zakochani. Tak mi się słodko zrobiło, że mówię: Kochanie, mam taki
Krótki wywiad z Deanem Karnazesem i dłuższa historia Oli ze „Strzału w 10”. Dziś oddaję głos innym [Wojtek]. Dean Karnazes o ultra przed spotkaniem Życie bez Ograniczeń Dean Karnazes, ultramaratończyk z doświadczeniem i głośną na całym świecie książką „Ultramaratończyk”, przyjechał właśnie do Polski. Ma w weekend wziąć udział w wydarzeniu Życie bez Ograniczeń w Hali
Ultramaratończyk Dean Karnazes: drogi powrotnej nie ma Read More »
Powiedzcie jej o podium, jaki jest stamtąd widok, jak się wtedy stoi mocno na nogach, jak się uśmiecha od środka chociaż na dworze taka plucha jak w ostatnią niedzielę. Powiedzcie jej, niech chociaż wie. Bo chociaż w niedzielę pojechała na Bieg Kobiet, żeby tam stanąć i chociaż sobie to w biegu wywalczyła – to nadal
Film „Biegacze” z podtytułem „aż do bólu” jest jak pierwszy trening laski z korporacji po którym robi się wpis na fejsie „dzisiaj trzy kilometry o świcie tylko z jednym postojem #szczesliwa, #coffee, #jesteszwyciezca”. Wszyscy znajomi polajkują, ale jak ktoś dłużej biega, to wie, że to dopiero pierwszy krok do prawdziwego biegania. To nie jest zły
Idę już ze swoją porażką w kieszeni na przedostatni zakręt krzyknąć Kindze dawaj, dawaj, bo Kinga ma w kieszeni życiówkę. Przebiegają balony na 1:40, a jej nie ma, nie ma, z każdą minutą coraz bardziej nie ma. Po biegu zadzwoni do mnie Dziki, bo ma ogłosić zwycięzców konkursu z typowaniem naszych wyników na Facebooku i
Płacimy za parking – 25 zetów, powariowali górale – i ruszamy w Dolinę Kościeliską. Z Sabiną (najlepszą szwagierką świata), bo Sabina pod pretekstem treningu w Tatrach wyskoczyła dziś ze mną z Krakowa do Zakopanego, gdzie miałem z kimś wywiad. Szykujemy się na niedzielny półmaraton, do Krakowa pojedziemy znów w sobotę, więc powoli Pendolino staje mi
Zrobiłem to. Zrobiłem to, co często robiła nasza reprezentacja za czasów Sebastiana Mili (chociaż akurat Mila ją przerastał walecznością i inteligencją, ale jeden Mila meczu nie wygra). Pobiegłem dobrze i przegrałem z kretesem. Mój sobotni start w biegu na 1 milę uważam za piękną, pouczającą porażkę. To nie był mój debiut na milę. Biegłem raz
Najlepszy jest ten moment tuż przed opadnięciem szczęki. Zawsze – w bieganiu, w zachwycie albo na urodzinach niespodziance. Urodziny mam przez cały tydzień prawie. Całkiem jakby matka moja rodziła mnie przez siedem dni w bólach. Urodziłem się w środę, już w poniedziałek napisałem sobie o sobie i swojej pięćdziesiątce na blogu, a w sobotę będzie
