Author name: wojtek_ksstaszewscy

Przyznam się dziś do uzależnienia. Ale najpierw rzut oka na zdjęcia. Ładna syrenka? Spotkałem ją trochę niespodziewanie wracając w piątek z pracy biegiem. W końcu czas dojść do 2-godzinnych treningów, więc zamiast biec prosto z Ratusza na Ursynów postanowiłem zboczyć nad Wisłę. Przebiegłem przez Powiśle, dotarłem na bulwary w okolicy Mostu Świętokrzyskiego. I aż stanąłem […]

Świat się zmienia. I chociaż królestwa padały, partie zawiązywały egzotyczne sojusze, pojawiły się miniaturowe słuchawki bluetooth, a Jakub Żulczyk stał się sławny nie tylko z powodu świetnych książek – jedno wydawało się stałe. Że na przełomie lipca i sierpnia będzie obóz biegowy KS Staszewscy w górach. A jednak! Prehistoria naszych obozów sięga Rabki i roku

Jeśli dobry film ma się zaczynać od trzęsienia ziemi, a potem napięcie ma powoli narastać – to co ja mam powiedzieć po Nowym Roku? W sobotę 1 stycznia punktualnie o 9.00 stajemy z Małym Yodą na starcie jego pierwszego parkrunu. To spełnienie marzenia, o którym jeszcze nie zacząłem marzyć. 30 grudnia mam chwilę, żeby wyskoczyć

Sport i rekreacja nie idą w parze z powagą świąt. Jeszcze z 10 lat temu takie przekonanie było powszechne. A w tym roku w trzy świąteczne dni przebiegłem ponad 30 km po zaśnieżonych górach i dwa razy byłem z rodziną na nartach. W Wigilię rano wszystko było już przygotowane. Moja rabczańska mama ma to samo

Wróciłem do miasta. Nowe Centrum Warszawy staje się moim drugim domem, tak jak Las Kabacki, tak jak droga na Gassy, tak jak stadion na Agrykoli. Zawsze staram się rozpocząć przygotowania do wiosny co najmniej tydzień przed świętami, żeby na ścieżkach w Gorcach już być w gazie. Jak Kinga powie to biegniemy na Stare Wierchy, a

A gdybyś pod choinkę mógł/mogła podarować komuś nowy styl życia? Nie buty do biegania, nie voucher na opiekę trenerską, ale prawdziwą zmianę? Nie ma prostej recepty, tak jak na wszystko, co w życiu istotne. Nie ma gwarancji, nie ma jednej ścieżki, ale jest szansa. U nas nazywa się to: bo na bieganie. Co roku kilka

Chyba to zdjęcie mnie natchnęło do przemyśleń, jakich tu jeszcze na blogu nie było. Co byś robił, gdyby nie było niczego? Biegałbyś? Czytałem kiedyś taką książkę „Gwiazdozbiór psa” Petera Hellera, a raczej słuchałem jej na bieganiu. Samodzielnie zrobiona z zakupionego legalnie e-booka, przeczytana przez syntezator Ivona głosem Agnieszka, co potęgowało postapokaliptyczny klimat. Czymś mnie ta

W przedostatnim dniu listopada przyszedł listopad. Psychologowie mają wyliczony najgorszy dzień roku, blue monday 17 stycznia. To jak w takim razie nazwać tę piździawkę za oknem? Jest potwornie zimno, bardziej przenikliwie niż będzie w styczniu przy minus 10, bo wtedy organizm będzie już zaadaptowany do niskich temperatur. Jest wilgotno i pochmurno, jak w horrorze klasy

Nie biegam i nie trenuję, tylko pracuję. Tak mógłbym podsumować ten tydzień, chociaż to nie do końca prawda. W pracy przyuczam się raczej do nowych zadań. Klawiatura ta sama, słowa też staram się pisać jak najprostsze. Żeby jasno przekazać myśl. Krótkimi zdaniami. Nie chciałbym nigdy pracować w miejscu, gdzie słowa leją się jak z młynka

Byłem dziennikarzem. Całe dorosłe życie. Do wczoraj. A biegaczem byłem, jestem i będę. Ale po kolei. 1991 rok. Kończę studia, mam już dwa lata stażu w pisemkach muzycznych – Non Stop i Rock’n’Roll. Przychodzę do Gazety Wyborczej, trafiam do działu krajowego, dostaję działkę edukacja. Bieganie? Nie biegam, może czasami z Dzikim po Puszczy Kampinoskiej. 1996