ostatni trening – 18 maja 2007

Znów kulminacja – w niedzielę bieg. A dziś był ostatni trening. O takim treningu (a wręcz o całym ostatnim tygodniu) podręczniki biegania mówią, że wtedy niewiele da się już poprawić, a dużo można zepsuć. Dlatego najlepiej luzować, odpuszczać, dać organizmowi odpocząć, sprawić, żeby przed startem stał się "głodny biegania". Moja prawda jest dokładnie odwrotna. Jeśli posłuchałem takich odpowiedzi, to uchodziło ze mnie powietrze i na starcie byłem jak sflaczały balonik. Ja muszę sobie na początku tygodnia dołożyć – stąd te obozy biegowe. A tuż przed startem – dźgnąć się szpilką. Długo myślałem, jaki zrobić trening, żebym poczuł bodziec, ale nie zamęczył się. Żeby organizmowi trochę dołożyć, ale dać mu szansę na tzw. superkompensację (czyli odbicie się ponad dzisiejsze możliwości) już pojutrze. Stwierdziłem, że zrobię 3 razy 1, 2, 3 (czyli minuta szybko, dwie, trzy, wszystkiego trzy serie, a przerwa po każdym przyspieszeniu – minuta). Ale niezbyt szybko. Podjechałem do Lasu Kabackiego, bo lubię na tym ostatnim treningu zafundować sobie zielone płuca, a nie betonową pustynię. Udało mi się dwa razy wymierzyć tempo na oznaczonych odcinkach – wyszło ok. 3:50-4:00 na kilometr. Tak jak chciałem, na połówce zamierzam biec kilometr ok. 3:45 (to moje tempo z tegorocznej życiówki w Warszawie). Nie nastawiam się w Toruniu na życiówkę. Bo po drugie ma być gorąco. A po pierwsze trasa nie jest po pętli, tylko po kresce. Wiatr w twarz albo w plecy może tak zaburzyć wynik, że za bardzo się nim nie przejmuję, będę walczył o dobry bieg i dobre miejsce. Bo atest długości trasy to jeszcze nie wszystko. Żeby uznawać rekordy z danej trasy musi ona spełniać jeszcze dwa warunki: meta nie może być oddalona od startu bardziej niż jakaś część dystansu (nie pamiętam jaka, ale trasa musi przypominać pętlę, a nie węża). A drugi: meta nie może być niżej od startu o jeden promil dystansu. W Toruniu nie jest spełniony pierwszy warunek. A z drugim mają problem w Warszawie. Plac Zamkowy jest wyżej od mety na Podzamczu o 19 m. Czyli tylko 2 m zapasu. W dodatku wg pierwszych pomiarów wyglądało na to, że brakuje kilku metrów. Opowiadał mi dziś szef maratonu Marek Tronina, że w fantazjach myśleli już, czy nie postawić na mecie ciężarówki, na którą wbiegałoby się po specjalnym pomoście. Na szczęście korekta pomiaru pokazała, że nie trzeba. Po spotkaniu z Troniną pojechałem do roboty. Trzy godziny próbne w kebab barze. To sto razy lepsze niż kasa w markecie. Robienie porcji kebabu (najpierw liść sałaty, potem sos tzatziki, potem ryż, frytki, mięso, a na mięso jeśli jest wieprzowe rzucić odrobinę cebulki – to elementarz, warianty są trudniejsze) jest nawet miłe. Dla mnie były to trzy godziny fajnej zabawy. Przykro mi tylko, że ludzie zaharowują się w ten sposób po 150-200 godzin w miesiącu i nie mogą godnie zarobić. Ale chyba znów wybiegłem poza tematykę biegową. Efekt dzisiejszej pracy był taki, że nie zjadłem obiadu. Nawet mi przysługiwał w pracy, ale tak się nawąchałem jedzenia, że nie miałem ochoty. Wolałem świeże, pachnące kanapki. Jutro będzie makaron, banany i oczywiście mnóstwo picia. Dieta przedstartowa. �

Archiwum Bloga StaszewskiBiega (2009 - 2016)

ostatni trening – 18 maja 2007

Nie ma możliwości dodania komentarzy do Archium Bloga.

Zapraszam do komentowania nowych wpisów ksstaszewscy.pl/blog/.