egzaminy – 9 grudnia 2007

Jest 21:59. Za minutę mają zostać ogłoszone w internecie wyniki egzaminów. Wyniki sobotniego biegu są w internecie już od kilkudziesięciu godzin. W sobotę ostatnie (po białej trasie) tegoroczne bieganie w Kabatach. Trzy tygodnie temu nie zdołałem (na żółtej trasie) złamać 40 minut. A teraz, pięknie: 37:15. Jak na absolutny początek przygotowań do sezonu, to całkiem nieźle. Zwykle po jesiennym roztrenowaniu musiałem wygrzebywać się z jakichś 39 minut. Zapowiada się więc dobry sezon. Szczególnie, że te 37 minut nabiegałem dzień po półtoragodzinnym piątkowym wybieganiu. W piątek biegałem po Lesie Kabackim z empetrójką na uszach. Słuchałem oczywiście nie muzyki, tylko notatek dźwiękowych z kursu instruktorskiego. Egzamin z tzw. części ogólnej miałem o 16.00 na Powązkowskiej. Podaję ten nieistotny szczegół topograficzny, bo przeżyłem niezły horror – wyjechałem z Ursynowa o 15.00, ale Warszawę tak zakorkowało na wszystkich frontach, że na miejscu byłem o 16.06. Pytania były na serio, egzamin też – bez ściągania, gadania, czy innego odfajkowania. Ale wiedziałem, co napisać, otwierały mi się w głowie właściwe szufladki. Zdumiało mnie to, że taki dinozaur, a może. Bo kiedy uczyłem się w tygodniu, to dotarło do mnie, że nie wkuwałem już od kilkudziesięciu lat. Jest 22:15. Ufff. Ogłosili wyniki, dostałem czwórkę 🙂 . Czuję się, jak skoczek wzwyż, który wziął rozbieg, wybił się w powietrze, przechodzi już nad poprzeczką z 4-centymetrowym zapasem, ale ma trochę niepewności, czy jej nie strąci nogami. Bo w sobotę dwie godziny po zakończeniu biegu miałem drugi egazmin – ze specjalizacji lekkoatletycznej. Wyniki mają być dziś wieczorem. Długi ten wieczór. W sobotnim biegu wystartowała grupka młodziaków od prawdziwego trenera, do którego chodzę na praktyki instruktorskie. Gdyby nie oni byłbym 11, a tak mam 15 miejsce, bo młodziaki przylecieli przede mną. Jednego z nich goniłem przez pół dystansu, liczyłem sekundy wpatrując się w jego czerwoną koszulkę. I zastanawiałem się: po co mi to? Po co mi taki bieg, w którym wiadomo, że nie walczę o życiówkę, o dobre miejsce w kategorii wiekowej? Bo jestem roztrenowany, bo nie mam teraz formy, bo wiadomo. Na ósmym kilometrze odkryłem: lubię spotkać się z ludźmi na trasie, pościgać się razem. Jedni spotykają się na wódkę, inni na tańce, inni na stadionowych trybunach. Mi się też zdarza spotykać z ludźmi w takich okolicznościach, ale to co jest przyjemnością szczególną, to spotkać się z nimi w biegu. Fajnie też było spotkać się na kursie. Nie wyniosłem z niego wianuszka przyjaciół, ale przyjemnie było spędzać czas na nauce razem z ludźmi o podobnych wartościach. Zauważyłem, że w czasie tych ośmiu tygodni ani razu nie było przerwy na papierosa. Tylko na zrobienie sobie herbaty, kawy, zupki, na rozprostowanie kości (a raczej rozciągnięcie przykurczonych mięśni), na pogadanie. Jest 22:33. Wyników części lekkoatletycznej ciągle nie ma. Powiszę jeszcze chwilę nad poprzeczką. �

Archiwum Bloga StaszewskiBiega (2009 - 2016)

egzaminy – 9 grudnia 2007

Nie ma możliwości dodania komentarzy do Archium Bloga.

Zapraszam do komentowania nowych wpisów ksstaszewscy.pl/blog/.