paliwo – 31 stycznia 2008

Dwa dobre biegania. Po tartanie i po wale. Wiecie co mnie najbardziej motywuje do biegania? Zrobię quiz: a. refleksyjność długich wybiegań, b. dbałość o zdrowie, c. chęć osiągania dobrych wyników w zawodach. Oczywiście c. Kocham się ścigać. Kocham się zmęczyć na treningu, bo wiem, że dzięki temu na zawodach pobiegnę dobrze. Dobry bieg to nie tylko dobry, życiowy czas – ale mocne równe tempo, siła do walki. Dobry trening to taki, po którym ma się wrażenie dobrze wykonanej roboty. W środę był podniecający zapach tartanu. Naprawdę, kiedy przechodzę korytarzem hali AWF, a tartan łapie mnie za nozdrza, podrażnia zakończenia, doznaję małej ekscytacji. Trenera R. nie było, gdyż wyjechał do Nowej Zelandii, ale przekazał grupie wytyczne. Po rozgrzewce (kilka dobrych minut truchtu, trochę podskoków, krążeń ramion, cwału, przeplatanek, trochę rozciągania) mieliśmy biegać mocne interwały. Takie w III zakresie. Po 3 minuty 45 s. Jedyna dziewczyna w grupie miała wyznaczone 900 m, część chłopaków 1000, część 1100. Sześć powtórzeń z półtoraminutowymi przerwami (nie w truchcie tylko w rozciąganiu, skłonach, rozluźnianiu nóg itp.). Zacząłem w grupce kilometrowej – tak jakbym robił kilometrówki w tempie planowanym na maraton. Spoko. A na dwa ostatnie powtórzenia przeniosłem się do grupy 1100, czyli kilometrówki biegane w tempie po 3:25, a więc ciut mocniejszym niż chciałbym pobiec 10 km. Jezus Maria, pierwsza to było pół biedy, ale druga to było docieranie do głębokich pokładów swojej woli. Sześciu bym tak chyba nie zrobił. Trucht, rozciąganie i do domu. A ściślej wziąłem córkę licealistkę i pojechaliśmy do sklepu sportowego po czapkę na narty. Czwartek to trening biegunowo inny. Dwie godziny w I zakresie. Bo o to chodzi, raz biegać tak, drugi raz inaczej. Raz szybko, raz wolno. Stymulować organizm z każdej strony, różnymi, krańcowo odmiennymi bodźcami. Ćwiczyć różne mechanizmy metaboliczne. Bo wiecie, po co jest takie długie i wolne bieganie. Nie tylko, żeby się wprawiać w trans. Albo ćwiczyć siłę woli. Po to, żeby ustawić sobie kuchnię na spalanie tłuszczu. Wszyscy to już wiedzą, ale gdyby nie, to przypomnę. Przez pierwsze minuty biegu człowiek jedzie na glikogenie, w uproszczeniu na tym co zjadł i zmagazynował w wątrobie. Zaczyna też spalać tłuszcz, ale naprawdę to źródło energii zaczyna się liczyć dopiero po pół godzinie biegu i to najlepiej w I zakresie tętna (w uproszczeniu: wolnego). A czym dłużej się biegnie, tym większy jest udział paliwa tłuszczowego, po półtorej, dwóch godzinach jedzie się niemal wyłącznie na nim. Stąd ściana u maratończyków – kończy się glikogen i człowiek musi jechać na samym tłuszczu. Ścianę można osiągnąć też znacznie szybciej, jeśli ktoś zacznie za mocno, spali w kwadrans glikogen i musi momentalnie przestawić się na zasilanie tłuszczowe. Bo organizmowi bardzo trudno spalać tłuszcz. Dlatego, co trzeba zrobić? Nauczyć go. I wtedy kuchnia będzie dawała czadu, jak elektrociepłownia Siekierki. Biegaliśmy z Dzikim. Właśnie do Siekierek – spod redakcji Gazety (to w zasadzie szerokie centrum miasta) ścieżką rowerową wzdłuż Trasy Siekierkowskiej, a potem wałem nad Wisłą. Leniwie jak Wisła. I długo. Minęliśmy elektrociepłownię i dobiegliśmy do góry powstałej chyba z utylizacji koksu. To były ostatnie dwie godziny. Powiem wam szczerze, że nie lubię takich długich treningów. Półtorej godziny to trans, dwie to mordęga. Robię to raz w tygodniu w zimie, żeby sobie ekstremalnie dołożyć. Ale teraz już koniec. Od przyszłego tygodnia zaczynam ośmiotygodniowy cykl przygotowań przez Półmaratonem Warszawskim, do którego zresztą (zarówno półmaratonu, jak i cyklu) was wszystkich zachęcam. I najdłuższe wybiegania będą miały półtorej godziny. Chyba, że się znów gdzieś zawieruszę na Podhalu lub Mazowszu. Jak sezon, to sezon. Niniejszym blog przechodzi na czas letni. Od lutego wpisy będą się znów pojawiały codziennie. To co? Silnik przetarty i ruszamy z treningami pod zawody? �

Archiwum Bloga StaszewskiBiega (2009 - 2016)

paliwo – 31 stycznia 2008

Nie ma możliwości dodania komentarzy do Archium Bloga.

Zapraszam do komentowania nowych wpisów ksstaszewscy.pl/blog/.