podwórko – 19 sierpnia 2007

Niedziela na podwórku. Na kogo byście nasłali Straż Miejską? Na facetów z piwem czy gościa z psem? Dziś dzień odpoczynku od biegania. Bo bez tego człowiek by się zajeździł. Cała sztuka w trenowaniu – nie joggingu, tylko świadomym trenowaniu pod wybrany start – żeby odpowiednio zaatakować organizm bodźcami treningowymi, a potem dać mu ciut odżyć, żeby dołożyć mu jeszcze bardziej. Więc dziś cały sport zrealizowaliśmy z Moją Sportową Żoną na podwórku. Rozstawiliśmy naszą siatkę do badmintona zakupioną rok temu wraz z masztami i linkami w znanym markecie sportowym. Wiatr niestety zamieniał badmintona w kometkę, co wkurzało mnie potwornie. MSŻ denerwowało to chyba mniej, bo rozłożyła mnie tak jak rano polskie siatkarki rozłożyły Kazachstan – na łopatki. Skończyliśmy, porzucaliśmy przez chwilę talerzem plastikowym UFO z córką przedszkolakiem, bo też chcemy wciągać ją w sportową orbitę. Radości było co nie miara. I wyciągnęliśmy z siatki piłkę do siatkówki. Wtedy scena – czyli w tym wypadku podwórko – zaczęła zaludniać się bohaterami drugoplanowymi. Najpierw przyszły dwie znajome dziewczynki w wieku pokomunijnym jak zwykle pożyczyć od nas zapasowe paletki, lotkę i poodbijać. Zawsze mnie to cieszy, że im się tak jeszcze chce, że jeszcze je to bawi, zanim utyją od hamburgerów, zsinieją od papierosów i osiądą do telewizorów, garów i tej całej normalnej codzienności. Potem na murku obok zasiedli podstarzali blokersi i przystąpili do spożywania alkoholu. Radości mieli przy tym co nie miara. A potem przyszedł pan z brzuszkiem i wąsem, i psem. Akurat poprawiliśmy z MSŻ rekord odbić piłki siatkowej do 38 uderzeń, kiedy pies przykucnął nieopodal (7 m od nas) w trawie i rozpoczął defekację. I zaczął się dzień świra. MSŻ zacytowała Adasia Miałczyńskiego: – Niech pan gdzie indziej wysra tego psa! Facet się zmieszał, coś zaczął tłumaczyć. My mu, że tu się dzieci bawią, że znalazłby sobie ustronne miejsce. Facet próbował psa odciągnąć, ale pies był już w połowie czynności, co uwidaczniało się wyraźnie nawet z tych siedmiu metrów, więc się zaparł (pies) i dokończył. Pokazaliśmy mu leżącą nieopodal foliową reklamówkę, żeby tę kupę sobie w niej zabrał do domu. Na to gość, że to jeszcze nie Ameryka. To my, że jednak już Europa. Na to gość zaczął się oddalać. MSŻ przypomniała sobie końcówkę monologu Adasia Miałczyńskiego: – To ja panu nasram pod oknem. Poczułem potrzebę dodania nowej puenty: – A ja panu nasikam na wycieraczkę. Ale naprawdę spuentował scenę chór szyderców, czyli blokersi z murku: – Podam ci numer. A puenta całego spektaklu była taka, że za pięć minut przyjechała Straż Miejska najwyraźniej wezwana, żeby przegonić blokersów. Ci oddalili się migiem, jakby trenowali chód niesportowy. Zagadnęliśmy strażników w kwestii psiej kupy, stwierdzili, że prawo jest po naszej stronie, ale niestety jest martwe. Blokersi poszli, kupa została. A my poprawiliśmy rekord uderzeń do 53 i też poszliśmy. �

Archiwum Bloga StaszewskiBiega (2009 - 2016)

podwórko – 19 sierpnia 2007

Nie ma możliwości dodania komentarzy do Archium Bloga.

Zapraszam do komentowania nowych wpisów ksstaszewscy.pl/blog/.