rywalizacja – 18 października 2007

Za dwa dni Kabaty. Bieg Jesieni II. Moja Sportowa Żona kocha rywalizację, ale nienawidzi przegrywać. Obojętne, czy będzie to ping pong, zakłady bookmacherskie albo kamień, nożyce i papier. Dziś był to badminton. Jeśli są tu jeszcze jacyś czytelnicy z zeszłego roku, to pewnie pamiętają naszą badmintonową namiętność. Kiedy na przełomie listopada i grudnia miałem okres lekkiego roztrenowania, jeżdżenie na rolkach nie było już za przyjemne, a na nartach jeszcze nie było możliwe – badminton był naszym rodzinnym sportem numer 1. No, poza fitnessem, ale po pierwsze uprawia to tylko jedna osoba w naszej rodzinie, a po drugie to zawodostwo, więc laur olimpijski nie przysługuje. Laur za to, że liczy się uczestnictwo i czysty sportowy fun. Poszliśmy dziś pierwszy raz w tym sezonie halowym na badmintona. Jeśli są tu jacyś czytelnicy, którym na warszawski Ursynów nie jest daleko, to zachęcam. Godzina grania kosztuje na Mandarynki 10 złotych od osoby, przynajmniej w promocyjnej grupie czwartkowo-wieczornej. Są jeszcze wolne miejsca. Co to jest za gra na hali. Nie ma porównania. Lotka leci tam, gdzie się ją uderzy, a nie tam, gdzie wiatr wieje. W jednym secie mieliśmy więcej pięknych wymian niż przez całe lato na dworze. Pierwszy mecz MSŻ wygrała, ale i tak nie obeszło się bez żółci, bo jeden set był mój. Drugi ja wygrałem, bo chociaż jestem gorszy technicznie, to mam jednak lepszą kondycję. W konfrontacji biegania z fitnessem ta pierwsza dyscyplina zdobywa przewagę. Biegania dziś nie było, dzień odpoczynku. Wczoraj – spokojny godzinny trening, 12 km w Lesie Kabackim. Pobiegaliśmy z Dzikim trzymając perfekcyjnie tempo 4:55 na kilometr. Na koniec były trzy jednominutowe przebieżki w tempie zakładanym na sobotni wyścig. To znaczy ja je zrobiłem, bo Dziki w odróżnieniu od MSŻ nienawidzi rywalizacji, więc nie wiadomo, czy się zdecyduje w sobotę na zawody. Chociaż widzę po Run Warsaw, że ciągnie dzika do lasu. Ja kocham się ścigać podobnie jak MSŻ, tyle że w odróżnieniu od niej umiem przegrywać. Ale nie w tę sobotę! Zamierzam w Kabatach wygrać z własnym rekordem życiowym. O pokonaniu Szymona, który nie dał mi szans na Biegu Jesieni nie marzę, ale chciałbym się z nim zabrać trochę dłużej niż 500 metrów. Biegnie ktoś z was? Może uściśniemy dłonie przed startem? �

Archiwum Bloga StaszewskiBiega (2009 - 2016)

rywalizacja – 18 października 2007

Nie ma możliwości dodania komentarzy do Archium Bloga.

Zapraszam do komentowania nowych wpisów ksstaszewscy.pl/blog/.