turniej – 17 lutego 2008

– Nie gram! Gdzie ty mnie przywiozłeś?! – zaprotestowała Moja Sportowa Żona na wstępie. Ale jednak zagraliśmy. Na turnieju badminona w hali Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Dlaczego MSŻ nie chciała grać? Bo byliśmy tu już półtora roku temu (chyba nawet jest to opisane w prehistorycznych czasach bloga), dostaliśmy w tyłek od wszystkich, różnica w poziomach była taka, jakby ktoś się miał ścigać w Kabatach z Marcinasem, który dychę biega w jakieś 31-32 minuty. To dlaczego tam teraz pojechaliśmy? Bo organizatorzy na jesieni wprowadzili nową kategorię tzw. begginers z myślą o kompletnych amatorach, nie mogą w niej startować zawodnicy, którzy mają licencje, ani tacy, którzy mają zbyt wysoki współczynnik zwycięstw w poprzednich turniejach. I co z tego wyszło? Nic, na hali byli dokładnie ci sami ludzie, którzy złoili nam skórę za poprzednim razem. Postanowiliśmy jednak zostać i powalczyć z Marcinasami. Zapisanych było dziewięć osób, podzielono nas na trzy grupy po trzy osoby. Każdy miał więc do rozegrania po dwa mecze w fazie grupowej, do dwóch wygranych setów, a set do 15 punktów. W pierwszym zdołałem urwać przeciwnikowi siedem punktów, w drugim trochę lepiej, chyba z 16 – tak jakbym widział jego plecy, ale i tak nie miałem szans go dogonić. MSŻ radziła sobie podobnie. Najpierw zdobywała 2-3 punkty, bo robiła rywalom zaskakujące skróty. Potem rywale już się w tym orientowali i zdobywali 12-13 punktów z rzędu. A potem z sympatii zaczynali się ruszać w zwolnionym tempie, żeby sobie dziewczyna coś jeszcze wygrała. Bo MSŻ budzi sympatię, taka czarowna to góralka. Ostrzyłem sobie zęby na rozgrywki o miejsca 7-9, bo podejrzałem u sędziów, że jeden zawodnik z trzeciej grupy dostaje jeszcze większy wycisk niż my – w jednym meczu 0:15, 0:15. Czekaliśmy na te mecze czytając z córką przedszkolakiem (cały czas siedziała na widowni spokojna jak z licencjonowanego klubu kibica) jej nową książeczkę. Aż sędzia wywołał na kort mnie i MSŻ. Jaki był wynik? Żeby nie pogłębiać depresji MSŻ powiem tylko, że udał mi się rewanż za porażkę sprzed półtora roku również w meczu o przedostatnie miejsce. A co z tym trzecim przegranym, z którym miałem nadzieję powalczyć? Okazało się, że nie dotarł na zawody. Nie przegrał wcale grupowych meczów do zera, tylko sędziowie wpisali mu porażkę walkowerem. �

Archiwum Bloga StaszewskiBiega (2009 - 2016)

turniej – 17 lutego 2008

Nie ma możliwości dodania komentarzy do Archium Bloga.

Zapraszam do komentowania nowych wpisów ksstaszewscy.pl/blog/.