cukierki – 12 czerwca 2007

Lubię biegać, to oczywiste. Ale do tego dwugodzinnego treningu raz w tygodniu muszę się jednak mobilizować. Wiecie, co to jest Marshmallow Test? Wymyślili to amerykańscy psychologowie i po raz pierwszy przeprowadzili na grupie badawczej. Robi się go przedszkolakom. Dajesz dziecku jego ulubionego cukierka (w Ameryce to piankowe marshmallows), a raczej kładziesz go przed nim na stoliku. Mówisz dziecku, że może cukierka zjeść od razu. Ale może też wstrzymać się przez dziesięć minut (nie pamiętam czy akurat 10, ale niech będzie). Jeśli nie zje przez ten czas cukierka, to w nagrodę dostanie potem drugiego takiego samego. Potem wychodzisz na te dziesięć minut w pokoju. Jedne dzieci zjadają cukierka i koniec. Inne – psychologowie to podglądali – dokonują cudów, żeby go nie zjeść, zatykają sobie oczy, siadają na rękach. Nadludzkim wysiłkiem woli powstrzymują się i udaje im się dotrwać do waszego powrotu, a co za tym idzie odłożonej nagrody. Psychologowie po latach przebadali losy życiowe tej samej grupy badawczej. Wiadomo, kto odniósł sukces w życiu – te, które były w stanie wytrzymać do powrotu badacza do pokoju. Z tym dwugodzinnym treningiem jest tak samo. Zmuszasz się do biegania przez pół poranka, ale jeśli dasz radę, nie odpuścisz, to na ważnych zawodach odbierzesz podwójną nagrodę. Jedziesz wolno jak lokomotywa, najgorzej w upale, bo gorąco napiera ze środka i z zewnątrz. Rzadko unosi cię trans, częściej to mozolne kroki. Jeden serwis informacyjny na słuchawkach, drugi serwis informacyjny, a ty biegniesz i biegniesz. Pobiegłem najpierw przez Pole Wilanowskie, specjalnie pod słońce, żeby się opalić. Dotarłem od Powsina do Lasu Kabackiego, tam jest ten 400-metrowy podbieg, zrobiłem go sześć razy. Potem siła (skipy A i wieloskoki) i zrobiło się już tylko 30 minut do końca biegu. To jeden z najważniejszych efektów takich długich wybiegań: że o półgodzinie biegu myślisz "tylko". Większość ludzi nie jest w stanie wyobrazić sobie, że można biec tak długo. A ty biegniesz i myślisz – już tylko mała chwila do końca treningu. Potem trochę popisałem w domu, a Moja Sportowa Żona wróciła z porannego fitnessu. Dziś na zajęcia przyszedł mężczyzna. Wychodząc się słaniał. Nie dziwię się, bo jak już kiedyś pisałem raz byłem na zajęciach u MSŻ i też mi nogi mdlały, i też patrzyłem z podziwem na 10 dziewczynek trzaskających damskie brzuszki na wzór i podobieństwo MSŻ. No cóż, nie ma obowiązku być supermanem. Ja chciałbym być superbiegaczem. Czego i wam życzę. �

Archiwum Bloga StaszewskiBiega (2009 - 2016)

cukierki – 12 czerwca 2007

Nie ma możliwości dodania komentarzy do Archium Bloga.

Zapraszam do komentowania nowych wpisów ksstaszewscy.pl/blog/.